سلام عليكم
يكي از مشتركات بين فريقين اهل سنت و شيعه و اختلافات انها با خوارج زمانه يعني وهابيان مسئله تبرك جستن هست كه بنده در ادامه مطلب به شما اثبات خواهم نمود تبرك جستن حتي به اب دهان رسول الله هم در زمان رسول خدا جايز بوده هست
قال فوالله ما تنخم رسول الله صلى الله عليه وسلم نخامة الا وقعت في كف رجل منهم فدلك بها وجهه وجلده... وإذا توضأ كادوا يقتتلون على وضوئه.
اگر پيغمبر آب دهاني ميريخت، صحابه آن را ميگرفتند و به لباس و پوستشان ميماليدند و وضو هم كه ميگرفت به قدري هجوم ميآوردند كه نزديك بود يكديگر را بكشند.
صحيح البخاري، البخاري، ج 3، ص 180
نووي در شرح مسلم مينويسد:
فتوضأ فمن نائل بعد ذلك وناضح تبركا بآثاره صلى الله عليه وسلم وقد جاء مبينا في الحديث الآخر فرأيت الناس يأخذون من فضل وضوئه ففيه التبرك بآثار الصالحين واستعمال فضل طهورهم وطعامهم وشرابهم ولباسهم
اين خودش يك تو دهني است به وهابيها كه حتي دست كشيدن به پرده كعبه را هم حرام ميدانند، دست كشيدن به ضريح مطهر نبي مكرم را بدعت ميدانند؛ حتي بوسيدن ركن يماني را ولو به قصد تبرك، بدعت و حرام ميدانند.
شرح مسلم، النووي، ج 4، ص 219
برادران شيعه و اهل سنت ديدم كه تبرك جستن به اب دهان رسول حتي در زمان قيد حيات روسل الله هم جايز بوده و نه رسول خدا ص و نه صحابي انرا نفي و ذم نمي كردند اما نمي دانيم چرا بعد از 1400 سال تابعين محمد بن عبدالوهاب و ابن تيميه هرگونه تبرك و توسل را شرك مي دانند و خرج از اين امر را مرتد مي خوانند و تنا خودشان را مسلمان مي دانند
حال ايا شما رسول خدا را هم مشكر مي دانيد؟
آيا شما صحابي را كه دينتان را از انها مي گيرد ايا مشرك و مرتد مي خوانيد؟
منبع: خيمه گاه اباالفضل(ع)